Η ξεχασμένη γλώσσα της έκστασης
Η έκσταση είναι μια γλώσσα που ο άνθρωπος έχει ξεχάσει εντελώς. Έχει υποχρεωθεί να την ξεχάσει. Έχει εξαναγκαστεί να την ξεχάσει. Η κοινωνία είναι εναντίον της.Η κοινωνία έχει κάνει τρομακτική επένδυση στη δυστυχία. Εξαρτάται από τη δυστυχία, τρέφεται από τη δυστυχία, επιβιώνει από τη δυστυχία. Η κοινωνία δεν είναι για ανθρώπινα πλάσματα. Η. Κοινωνία χρησιμοποιεί τα ανθρώπινα πλάσματα ως μέσα για τον εαυτό της.Η Κοινωνία έχει γίνει περισσότερο σημαντική από
την ανθρωπότητα. Η κουλτούρα, ο πολιτισμός, η εκκλησία, έχουν όλα γίνει περισσότερο σημαντικά . Υποτίθεται ότι έγιναν για τον άνθρωπο, όμως τώρα δεν είναι για τον άνθρωπο. Έχει σχεδόν αντιστραφεί η όλη διαδικασία:. Τώρα ο άνθρωπος υπάρχει γι 'αυτά.
Κάθε παιδί γεννιέται εκστατικό . Η έκσταση είναι φυσική . Δεν είναι κάτι που συμβαίνει ΜΟΝΟ σε μεγάλους σοφούς. Είναι κάτι που ο καθένας φέρνει ΜΑΖΙ του στον κόσμο.Ο καθένας έρχεται ΜΑΖΙ της. Πρόκειται για τον εσώτατο πυρήνα της ζωής. Είναι μέρος τού να είσαι ζωντανός. Η ζωή είναι έκσταση. Κάθε παιδί τη φέρνει στον κόσμο, στη συνέχεια όμως η κοινωνία πηδάει πάνω στο παιδί, αρχίζει να καταστρέφει τη δυνατότητα έκστασης, αρχίζει να κάνει το παιδί δυστυχισμένο, αρχίζει να το διαπαιδαγωγεί.Η κοινωνία είναι νευρωτική και δεν μπορεί να επιτρέψει στους εκστατικούς ανθρώπους να είναι εδώ. Είναι επικίνδυνοι για 'κείνην. Προσπάθησε να καταλάβεις το μηχανισμό. Ύστερα τα πράγματα θα είναι ευκολότερα.Δεν μπορείς να ελέγξεις τον εκστατικό άνθρωπο. Είναι αδύνατον! Μπορείς μονάχα να ελέγξεις το δυστυχισμένο άνθρωπο.Ο εκστατικός άνθρωπος είναι ελεύθερος.
Η έκσταση είναι ελευθερία....
Ο εκστατικός άνθρωπος δεν μπορεί να υποβιβαστεί σε σκλάβο. Δεν μπορείς να τον καταστρέψεις τόσο εύκολα. Δεν μπορείς να τον πείσεις να ζήσει σε μια φυλακή.
Θα θελε να χορέψει κάτω από τα άστρα, θάθελε να περπατήσει με τον άνεμο κι ακόμη θάθελε να μιλήσει με τον ήλιο και το φεγγάρι. Θα τού είναι αναγκαίο το απέραντο, το τεράστιο, το κολοσσιαίο. Δεν μπορεί να περιοριστεί στο να ζει σε ένα σκοτεινό κελί Δεν μπορείς να τον κάνεις σκλάβο. Θα ζήσει τη δική του ζωή και θα κάνει το δικό του.Αυτό είναι πολύ δύσκολο για την κοινωνία. Αν υπάρχουν πολλοί εκστατικοί άνθρωποι, η κοινωνία θα νιώσει πως διαλύεται, η δομή της δεν θα αντέξει άλλο πια.Αυτοί οι εκστατικοί άνθρωποι θα είναι οι εξεγερμένοι άνθρωποι.
Να θυμάσαι, δεν αποκαλώ τον εκστατικό άνθρωπο «επαναστάτη», τον αποκαλώ "εξεγερμένο".
Επαναστάτης είναι εκείνος που θέλει να αλλάξει την κοινωνία, θέλει όμως να την αντικαταστήσει με μιαν άλλη κοινωνία.
Εξεγερμένος είναι εκείνος που θέλει να ζήσει ως άτομο και θάθελε να μην υπάρχει μια άκαμπτη κοινωνική δομή στον κόσμο.Εξεγερμένος είναι εκείνος που δεν θέλει να αντικαταστήσει αυτή την κοινωνία με μια άλλη κοινωνία επειδή όλες οι κοινωνίες έχουν αποδειχτεί ίδιες.Ολα τα πολιτικά συστήματα είναι όλοι τους αδέρφια, ξαδέρφια. Η διαφορά δεν είναι μεγάλη.Η κοινωνία είναι κοινωνία. Όταν μια δομή ισχυροποιηθεί, δεν θέλει να υπάρχει κανένας εκστατικός, επειδή η έκσταση είναι εναντίον της δομής. Άκουσέ το και διαλογίσου πάνω σ 'αυτό:.
Η έκσταση είναι εναντίον της δομής . Η έκσταση είναι της εξέγερσης, δεν είναι της επανάστασης.
Ο επαναστάτης είναι πολιτικός . Ο εξεγερμένος είναι θρησκευόμενος. Ο επαναστάτης θέλει μιαν άλλη Δομή, της δικής του αρεσκείας, της δικής του ουτοπίας, αλλά παρόλ 'αυτά.... μια δομή. Θέλει να βρίσκεται στην εξουσία. Θέλει να είναι ο καταπιεστής και όχι ο καταπιεζόμενος. Θέλει να είναι ο εκμεταλλευτής κι όχι ο εκμεταλλευόμενος.Θέλει να κυβερνά, να μην τον κυβερνούν.Εξεγερμένος είναι εκείνος που ούτε θέλει να κυβερνηθεί ούτε θέλει να κυβερνάει.Εξεγερμένος είναι εκείνος που δεν θέλει να υπάρχει εξουσία στον κόσμο.Ο εξεγερμένος είναι αναρχικός. Εξεγερμένος είναι εκείνος που έχει εμπιστοσύνη στη φύση, όχι στις ανθρώπινες δομές, που εμπιστεύεται πως αν αφεθεί η φύση στην ησυχία της, όλα θα είναι όμορφα. Και είναι! Ένα τόσο αχανές σύμπαν συνεχίζει να υφίσταται χωρίς καμιά κυβέρνηση. Ζώα, πουλιά, δέντρα, το κάθε τι συνεχίζει να υφίσταται χωρίς καμιά κυβέρνηση. Γιατί χρειάζεται κυβέρνηση ο άνθρωπος? Θα πρέπει να 'γινε κάποιο λάθος. Γιατί ο άνθρωπος είναι τόσο νευρωτικός, που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς κυβερνήτες?. Τώρα υπάρχει ένας φαύλος κύκλος Ο Άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς κυβερνήτες, αλλά ποτέ δεν του δόθηκε καμιά ευκαιρία. Οι κυβερνήτες δεν πρόκειται να μας δώσουν καμιά ευκαιρία. Όταν κάποια στιγμή γνωρίσουμε πως μπορούμε να ζήσουμε χωρίς κυβερνήτες....
Η έκσταση είναι φυσική.....
Η ζωή είναι έκσταση.... Κάθε παιδί τη φέρνει στον κόσμο, στη συνέχεια όμως η κοινωνία πηδάει πάνω στο παιδί, αρχίζει να καταστρέφει τη δυνατότητα έκστασης, αρχίζει να κάνει το παιδί δυστυχισμένο, αρχίζει να το διαπαιδαγωγεί. Έτσι, από την παιδική ηλικία ακόμη, δεν επιτρέπεται στο παιδί να γευτεί την ελευθερία, επειδή, όταν για πρώτη φορά γνωρίσει τι είναι ελευθερία στη συνέχεια δεν θα αποδέχεται, δεν θα διαβιβάζεται. Στη συνέχεια δεν θα είναι έτοιμο να ζήσει σε κάποιο σκοτεινό κελί. Θα προτιμήσει να πεθάνει, αλλά δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να το υποβιβάσει σε σκλάβο. Και, φυσικά, δεν θα ενδιαφέρεται να εξουσιάζει άλλους ανθρώπους.Αυτές είναι νευρωτικές τάσεις. Όταν ενδιαφέρεσαι πάρα πολύ να αποκτήσεις εξουσία πάνω σε άλλους ανθρώπους, αυτό απλά δείχνει πως βαθιά μέσα σου είσαι αδύναμος και φοβάσαι πως αν δεν γίνεις ισχυρός, οι άλλοι θα σε εκμηδενίσουν.Ο Μακιαβέλι λέει πως η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα. Ο καλύτερος τρόπος να προστατέψεις τον εαυτό σου είναι να επιτεθείς πρώτος.Σ 'ολόκληρο τον κόσμο, σε Δύση και σε Ανατολή, αυτοί, που αποκαλούνται πολιτικοί, βαθιά μέσα τους είναι όλοι πολύ αδύναμοι άνθρωποι, υποφέρουν από σύμπλεγμα κατωτερότητας, φοβούνται πως αν δεν γίνουν δυναμικοί πολιτικοί, τότε κάποιος θα τους εκμεταλλευτεί.Έτσι, γιατί να μην εκμεταλλευτούν εκείνοι, αντί να τους εκμεταλλευτούν οι άλλοι?
Οι εκμεταλλευόμενοι και ο εκμεταλλευτής και οι δυο αρμενίζουν στο ίδιο σκάφος και βοηθούν κι οι δυο το σκάφος, προστατεύουν το σκάφος.
Όταν για πρώτη φορά γνωρίσει το παιδί την εννοια της ελευθερίας, ποτέ δεν θα γίνει μέρος οποιασδήποτε κοινωνίας, οποιασδήποτε λέσχης, οποιουδήποτε κόμματος , θα παραμείνει άτομο, θα παραμένει ελεύθερο και θα δημιουργήσει δονήσεις ελευθερίας γύρω του. Η ίδια του η ύπαρξη θα γίνει πόρτα στην ελευθερία ... Όποτε το παιδί αισθάνεται ευτυχισμένο, ό, τι κι αν κάνει, είναι επόμενο πως κάποιος έρχεται και το σταματάει .
-Μην το κάνεις αυτό!
Σιγά-σιγά το παιδί καταλαβαίνει πως είναι λάθος ό, τι το κάνει να νιώθει καλά. Και φυσικά, ποτέ δεν αισθάνεται ευτυχισμένο με το να κάνει ό, τι τού λένε οι άλλοι, επειδή δεν πρόκειται για δική του αυθόρμητη παρόρμηση.Έτσι μαθαίνει πως το να είναι δυστυχισμένο είναι το σωστό, ενώ το να είναι ευτυχισμένο είναι λάθος. Αυτός ο συσχετισμός γράφεται βαθιά μέσα του.Αν θέλει ν 'ανοίξει το ρολόι για να κοιτάξει μέσα, όλη η οικογένεια ορμάει πάνω του :..
-Σταμάτα.... θα χαλάσεις το ρολόι....
Απλώς κοιτούσε μέσα στο ρολόι. Επρόκειτο για επιστημονική περιέργεια.... Ήθελε να δει τι το κάνει να δουλεύει. Δεν υπήρχε κανένα απολύτως πρόβλημα. Και το ρολόι δεν είναι τόσο χρήσιμο όσο η δική του περιέργεια.Το ρολόι δεν αξίζει διόλου. Ακόμη κι αν χαλάσει.....τίποτε δεν καταστρέφεται. Όταν όμως καταστρέφεται ο ερευνητικός νους, πολλά πράγματα καταστρέφονται. Μετά απ 'αυτό, δεν θα αναζητήσει ποτέ την αλήθεια.....
Ή, η νύχτα είναι όμορφη και ο ουρανός γεμάτος άστρα ....
Και το παιδί θέλει να καθίσει έξω, είναι όμως ώρα να πάει για ύπνο. Δεν αισθάνεται διόλου νυσταγμένο. Είναι πέρα για πέρα ξυπνητό, πάρα, πάρα πολύ ξυπνητό.Το παιδί αισθάνεται αμηχανία.... Το πρωί όταν είναι νυσταγμένο, όλοι το κυνηγούν:. ! -Σήκω ...
Όταν όμως ευχαριστιόταν, όταν ήταν τόσο όμορφα, το να είναι στο κρεβάτι,..... όταν ήθελε να γυρίσει από το άλλο πλευρό και να κοιμηθεί λίγο παραπάνω και να ονειρευτεί λίγο ακόμα, τότε όλοι ήταν εναντίον.....
- Ξύπνα! Ώρα να σηκωθείς!....
Τώρα είναι τελείως ξύπνιος και θέλει να απολαύσει τ 'αστέρια....
Είναι πολύ ποιητική αυτή η στιγμή, πολύ ρομαντική. Αισθάνεται συγκίνηση...
Πώς μπορεί να πάει για ύπνο με τέτοια συγκίνηση? . Έχει τέτοια όρεξη..... θέλει να τραγουδήσει, να χορέψει κι εκείνοι το αναγκάζουν να πάει για ύπνο....
- Η ώρα είναι εννέα. Πρέπει να πας για ύπνο. ....
Το αναγκάζουν να ξυπνήσει και το υποχρεώνουν να πάει για ύπνο. Όταν παίζει, το υποχρεώνουν να έρθει στο τραπέζι του φαγητού. Δεν πεινάει. Όταν πεινάει, η μητέρα του λέει...
-Δεν είναι η ώρα για φαγητό ακόμη.
Μ 'αυτό τον τρόπο εξακολουθούμε να καταστρέφουμε κάθε δυνατότητα να είναι εκστατικό, κάθε δυνατότητα να είναι ευτυχισμένο, χαρούμενο, ευχαριστημένο. Κάθε τι που κάνει το παιδί να αισθάνεται αυθόρμητα ευτυχισμένο, φαίνεται πως είναι λάθος και κάθε τι που απεχθάνεται, φαίνεται να είναι σωστό.
Στο σχολείο, ένα πουλί αρχίζει ξαφνικά να κελαηδάει έξω από την τάξη και το παιδί έχει στραμμένη όλη την προσοχή του στο πουλί, όχι στο δάσκαλο των μαθηματικών που στέκεται στον πίνακα με την άσχημη κιμωλία του, που τρίζει. Ο δάσκαλος όμως έχει μεγαλύτερη εξουσία από το πουλί. Φυσικά, το πουλί δεν έχει δύναμη,.... αλλά έχει ομορφιά. Το πουλί προσελκύει το παιδί, χωρίς να χρειάζεται να επαναλαμβάνει:! '' Παρακολουθήστε με ! Προσέξτε με "
Όχι.... απλά, αυθόρμητα, φυσικά, η συνειδητότητα του παιδιού αρχίζει να κυλάει έξω από το παράθυρο . Πηγαίνει στο πουλί.... Η καρδιά του είναι εκεί, όμως πρέπει να κοιτάζει στον πίνακα .... Δεν υπάρχει τίποτα για "να δει κανείς" αλλά είναι υποχρεωμένο να προσποιείται ...
Η Ευτυχία είναι λάθος .....
Οπουδήποτε υπάρχει ευτυχία, το παιδί αρχίζει να φοβάται πως κάποιο λάθος θα γίνει.Αν το παιδί παίζει με το σώμα του, είναι λάθος. Αν το παιδί παίζει με τα γεννητικά του όργανα, είναι λάθος. Κι αυτή είναι από τις πιο εκστατικές στιγμές της ζωής ενός παιδιού.Απολαμβάνει το σώμα του. Είναι συγκινητικό. Όλη η συγκίνηση όμως πρέπει να κοπεί, όλη η χαρά πρέπει να καταστραφεί. Είναι νευρωτικό αυτό, αλλά η κοινωνία είναι νευρωτική.Το ίδιο συνέβη και στους γονείς τού παιδιού, από τους δικούς τους γονείς. Το ίδιο κάνουν στα παιδιά τους. Μ 'αυτό τον τρόπο η μια γενιά συνεχίζει να καταστρέφει την επόμενη. Μ 'αυτό τον τρόπο, μεταφέρουμε τη νεύρωσή μας από τη μια γενιά στην άλλη.Όλη η γη έχει γίνει ένα τρελάδικο. Κανένας δεν μοιάζει να ξέρει τι είναι η έκσταση. Αυτό έχει χαθεί.... Έχουν δημιουργηθεί εμπόδια επί εμποδίων.
Παρατηρείται καθημερινά, πως όταν αρχίσουν να διαλογίζονται οι άνθρωποι, τότε αρχίζουν να αισθάνονται ένα φούσκωμα ενέργειας κι αρχίζουν να αισθάνονται ευτυχισμένοι, αμέσως αρχίζουν να σκέφτονται....
"Κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει.Αισθάνομαι ευτυχισμένος κι επίσης αισθάνομαι ενοχές, χωρίς να υπάρχει καμιά αιτία"....
Ενοχές?. ...Ακόμη και οι ίδιοι αισθάνονται συγχυσμένοι. Γιατί νιώθουν ενοχές?.... Από πού ξεκινάει αυτή η ενοχή? Προέρχεται από την πολύ βαθιά ριζωμένη διαπαιδαγώγηση,...... "πως η χαρά είναι λάθος".
Επιτρέπεται να είσαι λυπημένος, μα δεν επιτρέπεται να είσαι ευτυχισμένος.
Κάποτε, ζούσα σε μια πόλη. Ο διευθυντής της αστυνομίας ήταν φίλος μου. Είμαστε φίλοι από τον καιρό που ήμαστε φοιτητές στο πανεπιστήμιο. Ερχόταν και μου 'λεγε:
-Είμαι τόσο δυστυχισμένος! Βοήθησε με να ξεκολλήσω...
Εγώ του έλεγα,....
- Όλο γι 'αυτό μιλάς, μα δεν βλέπω να θέλεις πραγματικά να ξεκολλήσεις. Πρώτ 'απ' όλα, γιατί έχεις διαλέξει να δουλεύεις σ 'αυτό το αστυνομικό τμήμα? Θα πρέπει να ΕΙΣΑΙ κακόμοιρος και μάλλον θέλεις και τους άλλους να είναι κακόμοιροι ....
Μια μέρα, ζήτησα από τρεις μαθητές μου να πάνε και να χορέψουν σε διαφορετικά μέρη της πόλης και να περάσουν καλά. Φυσικά μέσα σε μία ώρα, η αστυνομία τους συνέλαβε. Τηλεφώνησα στο διευθυντή της αστυνομίας και είπα:
-Γιατί τους πιάσατε τους ανθρώπους?
Εκείνος είπε:
-Αυτοί οι άνθρωποι μοιάζουν να χουν τρελαθεί....
-Έχουν κάνει κάτι κακό? Έχουν βλάψει κάποιον? ρώτησα.
-Όχι, τίποτα, είπε εκείνος. . Πραγματικά, δεν έχουν κάνει τίποτε κακό
- Τότε, γιατί τους συλλάβατε?
- Ναι, αλλά χόρευαν στο δρόμο! είπε εκείνος.... Και γελούσαν.
-Αν όμως δεν έχουν βλάψει κανέναν, ποιός ο λόγος που αναμειχθήκατε? γιατί θάπρεπε να μπείτε στη μέση? . Δεν έχουν επιτεθεί σε κανέναν, δεν εισέβαλαν στο χώρο κανενός . Απλά χόρευαν..... αθώοι άνθρωποι , που γελούσαν....
Εκείνος είπε:
- Έχεις δίκιο, είναι όμως επικίνδυνο αυτό.
Αυτοί είναι οι πολιτικοί μας, αυτοί είναι η κοινωνία μας....
Αυτοί είναι οι άνθρωποι. Όλοι τους έχουν κάνει μεγάλη επένδυση στη δυστυχία . Εξαρτώνται από τη δυστυχία .. Αν δεν βγούμε από αυτήν, αν δεν κατανοήσουμε το μηχανισμό , την πλύση εγκεφάλου που έχουμε υποστεί..... .
Αν δεν αρχίσουμε να παρατηρούμε συνειδητά το κάθετι, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε εκστατικοί και ποτέ δεν θα καταφέρουμε να τραγουδήσουμε .....ΤΟ τραγούδι ....Που έχουμε έρθει εδω να τραγουδήσουμε...
Τότε θα πεθάνουμε ,Χωρίς να τραγουδήσουμε.... το τραγούδι μας. Τότε θα πεθάνουμε χωρίς να χορέψουμε το χορό μας. ....Τότε θα πεθάνουμε χωρίς να έχουμε ζήσει.....
Η ζωή μας είναι απλά μια ελπίδα......Δεν είναι πραγματικότητα.
Μπορεί ωστόσο να γίνει πραγματικότητα. Αυτή η νεύρωση που την αποκαλούμε κοινωνία, πολιτισμό , κουλτούρα, παιδεία, αυτή η νεύρωση έχει μια απλή δομή. Η δομή είναι η ακόλουθη:. Σού δίνει συμβολικές ιδέες, ώστε η πραγματικότητα σιγά-σιγά θολώνει, γίνεται αμυδρή... Εσύ δεν βλέπεις το αληθινό και αρχίζεις να προσκολλάσαι στο ψεύτικο.
Για παράδειγμα, η κοινωνία σού λέει να είσαι φιλόδοξος, σε βοηθάει να γίνεις φιλόδοξος. Φιλοδοξία σημαίνει να ζεις ελπίζοντας, να ζεις στο αύριο. Φιλοδοξία σημαίνει ότι το σήμερα πρέπει να θυσιαστεί, για χάρη τού αύριο.Αλλά το σήμερα είναι όλο κι όλο ό, τι υπάρχει. Το τώρα είναι ο μόνος χρόνος που υπάρχει, που δεν θα υπάρξει ξανά ποτέ. Αν θες να ζήσεις, ή θα ζήσεις τώρα ή δεν θα ζήσεις ποτέ.Η κοινωνία μάς κάνει φιλόδοξους. Από την παιδική ηλικία ακόμη, όταν πηγαίνουμε σχολείο και η φιλοδοξία τοποθετείται μέσα μας, δηλητηριαζόμαστε:
Πλούτισε, γίνε ισχυρός, γίνε κάποιος....
Κανένας δεν σου λέει ότι ήδη έχεις την ικανότητα να είσαι ευτυχισμένος.Ο καθένας λέει πως μπορείς να αποκτήσεις την ικανότητα να είσαι ευτυχισμένος μόνον αν ικανοποιήσεις συγκεκριμένους στόχους:.
Να έχεις αρκετά χρήματα, ένα μεγάλο σπίτι, ένα μεγάλο αυτοκίνητο, τούτο και εκείνο Τότε ΜΟΝΟ μπορείς να ΕΙΣΑΙ ευτυχισμένος.Η Ευτυχία δεν έχει τιποτα να κάνει αυτά με τα πράγματα. Η ευτυχία δεν είναι ένα επίτευγμα. Είναι η φύση σου. Τα ζώα είναι ευτυχισμένα χωρίς καθόλου λεφτά. Δεν είναι Ροκφέλλερ.Μόνον ο άνθρωπος δεν είναι ευτυχισμένος, επειδή ζει με τη φιλοδοξία κι όχι με την πραγματικότητα. Η φιλοδοξία είναι ένα τρικ. Είναι ένα τρικ για να αποπροσανατολιστεί ο νούς μας. Η συμβολική ζωή έχει αντικαταστήσει την πραγματική ζωή.Παρατήρησέ το στη ζωή.Η μητέρα δεν μπορεί να αγαπήσει το παιδί τόσο, όσο το παιδί θέλει να το αγαπήσει η μητέρα του, επειδή η μητέρα είναι κολλημένη στο μυαλό της. Η ζωή της δεν υπήρξε ζωή ολοκλήρωσης. Η ερωτική της ζωή υπήρξε καταστροφή. Δεν κατάφερε να ανθίσει. Έχει ζήσει με τη φιλοδοξία. Έχει προσπαθήσει να ελέγξει το σύζυγό της, να τον κάνει κτήμα της. Υπήρξε ζηλιάρα. Δεν ήταν γυναίκα με αγάπη, έτσι πώς μπορεί ξαφνικά να φέρεται με αγάπη στο παιδί?
Η έκσταση, ας θυμόμαστε, δεν είναι από το κεφάλι. Η έκσταση είναι από την καρδιά. Η έκσταση δεν είναι από τη σκέψη. Είναι από το συναίσθημα. Κι όλοι εμείς έχουμε στερηθεί συναισθηματικά. Είμαστε αποκομμένοι από τα συναισθήματα μας. Δεν ξέρουμε τί είναι συναίσθημα. Ακόμη κι αν πούμε -αισθάνομαι- απλώς νομίζουμε πως αισθανόμαστε.....
Όταν λεμε, «αισθάνομαι ευτυχισμένος,» ας παρατήρησουμε, και θα βρούμε ότι νομίζουμε πως αισθανόμαστε ευτυχισμένοι.
Ακόμη και το συναίσθημα πρέπει να περάσει μέσα από τη διαδικασία της σκέψης......
Η έκσταση όμως είναι από την καρδιά.......
Στις σκέψεις μου αυτές βρήκα βοήθεια από τις θεωρίες του
ΟSHO
την ανθρωπότητα. Η κουλτούρα, ο πολιτισμός, η εκκλησία, έχουν όλα γίνει περισσότερο σημαντικά . Υποτίθεται ότι έγιναν για τον άνθρωπο, όμως τώρα δεν είναι για τον άνθρωπο. Έχει σχεδόν αντιστραφεί η όλη διαδικασία:. Τώρα ο άνθρωπος υπάρχει γι 'αυτά.
Κάθε παιδί γεννιέται εκστατικό . Η έκσταση είναι φυσική . Δεν είναι κάτι που συμβαίνει ΜΟΝΟ σε μεγάλους σοφούς. Είναι κάτι που ο καθένας φέρνει ΜΑΖΙ του στον κόσμο.Ο καθένας έρχεται ΜΑΖΙ της. Πρόκειται για τον εσώτατο πυρήνα της ζωής. Είναι μέρος τού να είσαι ζωντανός. Η ζωή είναι έκσταση. Κάθε παιδί τη φέρνει στον κόσμο, στη συνέχεια όμως η κοινωνία πηδάει πάνω στο παιδί, αρχίζει να καταστρέφει τη δυνατότητα έκστασης, αρχίζει να κάνει το παιδί δυστυχισμένο, αρχίζει να το διαπαιδαγωγεί.Η κοινωνία είναι νευρωτική και δεν μπορεί να επιτρέψει στους εκστατικούς ανθρώπους να είναι εδώ. Είναι επικίνδυνοι για 'κείνην. Προσπάθησε να καταλάβεις το μηχανισμό. Ύστερα τα πράγματα θα είναι ευκολότερα.Δεν μπορείς να ελέγξεις τον εκστατικό άνθρωπο. Είναι αδύνατον! Μπορείς μονάχα να ελέγξεις το δυστυχισμένο άνθρωπο.Ο εκστατικός άνθρωπος είναι ελεύθερος.
Η έκσταση είναι ελευθερία....
Ο εκστατικός άνθρωπος δεν μπορεί να υποβιβαστεί σε σκλάβο. Δεν μπορείς να τον καταστρέψεις τόσο εύκολα. Δεν μπορείς να τον πείσεις να ζήσει σε μια φυλακή.
Θα θελε να χορέψει κάτω από τα άστρα, θάθελε να περπατήσει με τον άνεμο κι ακόμη θάθελε να μιλήσει με τον ήλιο και το φεγγάρι. Θα τού είναι αναγκαίο το απέραντο, το τεράστιο, το κολοσσιαίο. Δεν μπορεί να περιοριστεί στο να ζει σε ένα σκοτεινό κελί Δεν μπορείς να τον κάνεις σκλάβο. Θα ζήσει τη δική του ζωή και θα κάνει το δικό του.Αυτό είναι πολύ δύσκολο για την κοινωνία. Αν υπάρχουν πολλοί εκστατικοί άνθρωποι, η κοινωνία θα νιώσει πως διαλύεται, η δομή της δεν θα αντέξει άλλο πια.Αυτοί οι εκστατικοί άνθρωποι θα είναι οι εξεγερμένοι άνθρωποι.
Να θυμάσαι, δεν αποκαλώ τον εκστατικό άνθρωπο «επαναστάτη», τον αποκαλώ "εξεγερμένο".
Επαναστάτης είναι εκείνος που θέλει να αλλάξει την κοινωνία, θέλει όμως να την αντικαταστήσει με μιαν άλλη κοινωνία.
Εξεγερμένος είναι εκείνος που θέλει να ζήσει ως άτομο και θάθελε να μην υπάρχει μια άκαμπτη κοινωνική δομή στον κόσμο.Εξεγερμένος είναι εκείνος που δεν θέλει να αντικαταστήσει αυτή την κοινωνία με μια άλλη κοινωνία επειδή όλες οι κοινωνίες έχουν αποδειχτεί ίδιες.Ολα τα πολιτικά συστήματα είναι όλοι τους αδέρφια, ξαδέρφια. Η διαφορά δεν είναι μεγάλη.Η κοινωνία είναι κοινωνία. Όταν μια δομή ισχυροποιηθεί, δεν θέλει να υπάρχει κανένας εκστατικός, επειδή η έκσταση είναι εναντίον της δομής. Άκουσέ το και διαλογίσου πάνω σ 'αυτό:.
Η έκσταση είναι εναντίον της δομής . Η έκσταση είναι της εξέγερσης, δεν είναι της επανάστασης.
Ο επαναστάτης είναι πολιτικός . Ο εξεγερμένος είναι θρησκευόμενος. Ο επαναστάτης θέλει μιαν άλλη Δομή, της δικής του αρεσκείας, της δικής του ουτοπίας, αλλά παρόλ 'αυτά.... μια δομή. Θέλει να βρίσκεται στην εξουσία. Θέλει να είναι ο καταπιεστής και όχι ο καταπιεζόμενος. Θέλει να είναι ο εκμεταλλευτής κι όχι ο εκμεταλλευόμενος.Θέλει να κυβερνά, να μην τον κυβερνούν.Εξεγερμένος είναι εκείνος που ούτε θέλει να κυβερνηθεί ούτε θέλει να κυβερνάει.Εξεγερμένος είναι εκείνος που δεν θέλει να υπάρχει εξουσία στον κόσμο.Ο εξεγερμένος είναι αναρχικός. Εξεγερμένος είναι εκείνος που έχει εμπιστοσύνη στη φύση, όχι στις ανθρώπινες δομές, που εμπιστεύεται πως αν αφεθεί η φύση στην ησυχία της, όλα θα είναι όμορφα. Και είναι! Ένα τόσο αχανές σύμπαν συνεχίζει να υφίσταται χωρίς καμιά κυβέρνηση. Ζώα, πουλιά, δέντρα, το κάθε τι συνεχίζει να υφίσταται χωρίς καμιά κυβέρνηση. Γιατί χρειάζεται κυβέρνηση ο άνθρωπος? Θα πρέπει να 'γινε κάποιο λάθος. Γιατί ο άνθρωπος είναι τόσο νευρωτικός, που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς κυβερνήτες?. Τώρα υπάρχει ένας φαύλος κύκλος Ο Άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς κυβερνήτες, αλλά ποτέ δεν του δόθηκε καμιά ευκαιρία. Οι κυβερνήτες δεν πρόκειται να μας δώσουν καμιά ευκαιρία. Όταν κάποια στιγμή γνωρίσουμε πως μπορούμε να ζήσουμε χωρίς κυβερνήτες....
Η έκσταση είναι φυσική.....
Η ζωή είναι έκσταση.... Κάθε παιδί τη φέρνει στον κόσμο, στη συνέχεια όμως η κοινωνία πηδάει πάνω στο παιδί, αρχίζει να καταστρέφει τη δυνατότητα έκστασης, αρχίζει να κάνει το παιδί δυστυχισμένο, αρχίζει να το διαπαιδαγωγεί. Έτσι, από την παιδική ηλικία ακόμη, δεν επιτρέπεται στο παιδί να γευτεί την ελευθερία, επειδή, όταν για πρώτη φορά γνωρίσει τι είναι ελευθερία στη συνέχεια δεν θα αποδέχεται, δεν θα διαβιβάζεται. Στη συνέχεια δεν θα είναι έτοιμο να ζήσει σε κάποιο σκοτεινό κελί. Θα προτιμήσει να πεθάνει, αλλά δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να το υποβιβάσει σε σκλάβο. Και, φυσικά, δεν θα ενδιαφέρεται να εξουσιάζει άλλους ανθρώπους.Αυτές είναι νευρωτικές τάσεις. Όταν ενδιαφέρεσαι πάρα πολύ να αποκτήσεις εξουσία πάνω σε άλλους ανθρώπους, αυτό απλά δείχνει πως βαθιά μέσα σου είσαι αδύναμος και φοβάσαι πως αν δεν γίνεις ισχυρός, οι άλλοι θα σε εκμηδενίσουν.Ο Μακιαβέλι λέει πως η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα. Ο καλύτερος τρόπος να προστατέψεις τον εαυτό σου είναι να επιτεθείς πρώτος.Σ 'ολόκληρο τον κόσμο, σε Δύση και σε Ανατολή, αυτοί, που αποκαλούνται πολιτικοί, βαθιά μέσα τους είναι όλοι πολύ αδύναμοι άνθρωποι, υποφέρουν από σύμπλεγμα κατωτερότητας, φοβούνται πως αν δεν γίνουν δυναμικοί πολιτικοί, τότε κάποιος θα τους εκμεταλλευτεί.Έτσι, γιατί να μην εκμεταλλευτούν εκείνοι, αντί να τους εκμεταλλευτούν οι άλλοι?
Οι εκμεταλλευόμενοι και ο εκμεταλλευτής και οι δυο αρμενίζουν στο ίδιο σκάφος και βοηθούν κι οι δυο το σκάφος, προστατεύουν το σκάφος.
Όταν για πρώτη φορά γνωρίσει το παιδί την εννοια της ελευθερίας, ποτέ δεν θα γίνει μέρος οποιασδήποτε κοινωνίας, οποιασδήποτε λέσχης, οποιουδήποτε κόμματος , θα παραμείνει άτομο, θα παραμένει ελεύθερο και θα δημιουργήσει δονήσεις ελευθερίας γύρω του. Η ίδια του η ύπαρξη θα γίνει πόρτα στην ελευθερία ... Όποτε το παιδί αισθάνεται ευτυχισμένο, ό, τι κι αν κάνει, είναι επόμενο πως κάποιος έρχεται και το σταματάει .
-Μην το κάνεις αυτό!
Σιγά-σιγά το παιδί καταλαβαίνει πως είναι λάθος ό, τι το κάνει να νιώθει καλά. Και φυσικά, ποτέ δεν αισθάνεται ευτυχισμένο με το να κάνει ό, τι τού λένε οι άλλοι, επειδή δεν πρόκειται για δική του αυθόρμητη παρόρμηση.Έτσι μαθαίνει πως το να είναι δυστυχισμένο είναι το σωστό, ενώ το να είναι ευτυχισμένο είναι λάθος. Αυτός ο συσχετισμός γράφεται βαθιά μέσα του.Αν θέλει ν 'ανοίξει το ρολόι για να κοιτάξει μέσα, όλη η οικογένεια ορμάει πάνω του :..
-Σταμάτα.... θα χαλάσεις το ρολόι....
Απλώς κοιτούσε μέσα στο ρολόι. Επρόκειτο για επιστημονική περιέργεια.... Ήθελε να δει τι το κάνει να δουλεύει. Δεν υπήρχε κανένα απολύτως πρόβλημα. Και το ρολόι δεν είναι τόσο χρήσιμο όσο η δική του περιέργεια.Το ρολόι δεν αξίζει διόλου. Ακόμη κι αν χαλάσει.....τίποτε δεν καταστρέφεται. Όταν όμως καταστρέφεται ο ερευνητικός νους, πολλά πράγματα καταστρέφονται. Μετά απ 'αυτό, δεν θα αναζητήσει ποτέ την αλήθεια.....
Ή, η νύχτα είναι όμορφη και ο ουρανός γεμάτος άστρα ....
Και το παιδί θέλει να καθίσει έξω, είναι όμως ώρα να πάει για ύπνο. Δεν αισθάνεται διόλου νυσταγμένο. Είναι πέρα για πέρα ξυπνητό, πάρα, πάρα πολύ ξυπνητό.Το παιδί αισθάνεται αμηχανία.... Το πρωί όταν είναι νυσταγμένο, όλοι το κυνηγούν:. ! -Σήκω ...
Όταν όμως ευχαριστιόταν, όταν ήταν τόσο όμορφα, το να είναι στο κρεβάτι,..... όταν ήθελε να γυρίσει από το άλλο πλευρό και να κοιμηθεί λίγο παραπάνω και να ονειρευτεί λίγο ακόμα, τότε όλοι ήταν εναντίον.....
- Ξύπνα! Ώρα να σηκωθείς!....
Τώρα είναι τελείως ξύπνιος και θέλει να απολαύσει τ 'αστέρια....
Είναι πολύ ποιητική αυτή η στιγμή, πολύ ρομαντική. Αισθάνεται συγκίνηση...
Πώς μπορεί να πάει για ύπνο με τέτοια συγκίνηση? . Έχει τέτοια όρεξη..... θέλει να τραγουδήσει, να χορέψει κι εκείνοι το αναγκάζουν να πάει για ύπνο....
- Η ώρα είναι εννέα. Πρέπει να πας για ύπνο. ....
Το αναγκάζουν να ξυπνήσει και το υποχρεώνουν να πάει για ύπνο. Όταν παίζει, το υποχρεώνουν να έρθει στο τραπέζι του φαγητού. Δεν πεινάει. Όταν πεινάει, η μητέρα του λέει...
-Δεν είναι η ώρα για φαγητό ακόμη.
Μ 'αυτό τον τρόπο εξακολουθούμε να καταστρέφουμε κάθε δυνατότητα να είναι εκστατικό, κάθε δυνατότητα να είναι ευτυχισμένο, χαρούμενο, ευχαριστημένο. Κάθε τι που κάνει το παιδί να αισθάνεται αυθόρμητα ευτυχισμένο, φαίνεται πως είναι λάθος και κάθε τι που απεχθάνεται, φαίνεται να είναι σωστό.
Στο σχολείο, ένα πουλί αρχίζει ξαφνικά να κελαηδάει έξω από την τάξη και το παιδί έχει στραμμένη όλη την προσοχή του στο πουλί, όχι στο δάσκαλο των μαθηματικών που στέκεται στον πίνακα με την άσχημη κιμωλία του, που τρίζει. Ο δάσκαλος όμως έχει μεγαλύτερη εξουσία από το πουλί. Φυσικά, το πουλί δεν έχει δύναμη,.... αλλά έχει ομορφιά. Το πουλί προσελκύει το παιδί, χωρίς να χρειάζεται να επαναλαμβάνει:! '' Παρακολουθήστε με ! Προσέξτε με "
Όχι.... απλά, αυθόρμητα, φυσικά, η συνειδητότητα του παιδιού αρχίζει να κυλάει έξω από το παράθυρο . Πηγαίνει στο πουλί.... Η καρδιά του είναι εκεί, όμως πρέπει να κοιτάζει στον πίνακα .... Δεν υπάρχει τίποτα για "να δει κανείς" αλλά είναι υποχρεωμένο να προσποιείται ...
Η Ευτυχία είναι λάθος .....
Οπουδήποτε υπάρχει ευτυχία, το παιδί αρχίζει να φοβάται πως κάποιο λάθος θα γίνει.Αν το παιδί παίζει με το σώμα του, είναι λάθος. Αν το παιδί παίζει με τα γεννητικά του όργανα, είναι λάθος. Κι αυτή είναι από τις πιο εκστατικές στιγμές της ζωής ενός παιδιού.Απολαμβάνει το σώμα του. Είναι συγκινητικό. Όλη η συγκίνηση όμως πρέπει να κοπεί, όλη η χαρά πρέπει να καταστραφεί. Είναι νευρωτικό αυτό, αλλά η κοινωνία είναι νευρωτική.Το ίδιο συνέβη και στους γονείς τού παιδιού, από τους δικούς τους γονείς. Το ίδιο κάνουν στα παιδιά τους. Μ 'αυτό τον τρόπο η μια γενιά συνεχίζει να καταστρέφει την επόμενη. Μ 'αυτό τον τρόπο, μεταφέρουμε τη νεύρωσή μας από τη μια γενιά στην άλλη.Όλη η γη έχει γίνει ένα τρελάδικο. Κανένας δεν μοιάζει να ξέρει τι είναι η έκσταση. Αυτό έχει χαθεί.... Έχουν δημιουργηθεί εμπόδια επί εμποδίων.
Παρατηρείται καθημερινά, πως όταν αρχίσουν να διαλογίζονται οι άνθρωποι, τότε αρχίζουν να αισθάνονται ένα φούσκωμα ενέργειας κι αρχίζουν να αισθάνονται ευτυχισμένοι, αμέσως αρχίζουν να σκέφτονται....
"Κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει.Αισθάνομαι ευτυχισμένος κι επίσης αισθάνομαι ενοχές, χωρίς να υπάρχει καμιά αιτία"....
Ενοχές?. ...Ακόμη και οι ίδιοι αισθάνονται συγχυσμένοι. Γιατί νιώθουν ενοχές?.... Από πού ξεκινάει αυτή η ενοχή? Προέρχεται από την πολύ βαθιά ριζωμένη διαπαιδαγώγηση,...... "πως η χαρά είναι λάθος".
Επιτρέπεται να είσαι λυπημένος, μα δεν επιτρέπεται να είσαι ευτυχισμένος.
Κάποτε, ζούσα σε μια πόλη. Ο διευθυντής της αστυνομίας ήταν φίλος μου. Είμαστε φίλοι από τον καιρό που ήμαστε φοιτητές στο πανεπιστήμιο. Ερχόταν και μου 'λεγε:
-Είμαι τόσο δυστυχισμένος! Βοήθησε με να ξεκολλήσω...
Εγώ του έλεγα,....
- Όλο γι 'αυτό μιλάς, μα δεν βλέπω να θέλεις πραγματικά να ξεκολλήσεις. Πρώτ 'απ' όλα, γιατί έχεις διαλέξει να δουλεύεις σ 'αυτό το αστυνομικό τμήμα? Θα πρέπει να ΕΙΣΑΙ κακόμοιρος και μάλλον θέλεις και τους άλλους να είναι κακόμοιροι ....
Μια μέρα, ζήτησα από τρεις μαθητές μου να πάνε και να χορέψουν σε διαφορετικά μέρη της πόλης και να περάσουν καλά. Φυσικά μέσα σε μία ώρα, η αστυνομία τους συνέλαβε. Τηλεφώνησα στο διευθυντή της αστυνομίας και είπα:
-Γιατί τους πιάσατε τους ανθρώπους?
Εκείνος είπε:
-Αυτοί οι άνθρωποι μοιάζουν να χουν τρελαθεί....
-Έχουν κάνει κάτι κακό? Έχουν βλάψει κάποιον? ρώτησα.
-Όχι, τίποτα, είπε εκείνος. . Πραγματικά, δεν έχουν κάνει τίποτε κακό
- Τότε, γιατί τους συλλάβατε?
- Ναι, αλλά χόρευαν στο δρόμο! είπε εκείνος.... Και γελούσαν.
-Αν όμως δεν έχουν βλάψει κανέναν, ποιός ο λόγος που αναμειχθήκατε? γιατί θάπρεπε να μπείτε στη μέση? . Δεν έχουν επιτεθεί σε κανέναν, δεν εισέβαλαν στο χώρο κανενός . Απλά χόρευαν..... αθώοι άνθρωποι , που γελούσαν....
Εκείνος είπε:
- Έχεις δίκιο, είναι όμως επικίνδυνο αυτό.
Αυτοί είναι οι πολιτικοί μας, αυτοί είναι η κοινωνία μας....
Αυτοί είναι οι άνθρωποι. Όλοι τους έχουν κάνει μεγάλη επένδυση στη δυστυχία . Εξαρτώνται από τη δυστυχία .. Αν δεν βγούμε από αυτήν, αν δεν κατανοήσουμε το μηχανισμό , την πλύση εγκεφάλου που έχουμε υποστεί..... .
Αν δεν αρχίσουμε να παρατηρούμε συνειδητά το κάθετι, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε εκστατικοί και ποτέ δεν θα καταφέρουμε να τραγουδήσουμε .....ΤΟ τραγούδι ....Που έχουμε έρθει εδω να τραγουδήσουμε...
Τότε θα πεθάνουμε ,Χωρίς να τραγουδήσουμε.... το τραγούδι μας. Τότε θα πεθάνουμε χωρίς να χορέψουμε το χορό μας. ....Τότε θα πεθάνουμε χωρίς να έχουμε ζήσει.....
Η ζωή μας είναι απλά μια ελπίδα......Δεν είναι πραγματικότητα.
Μπορεί ωστόσο να γίνει πραγματικότητα. Αυτή η νεύρωση που την αποκαλούμε κοινωνία, πολιτισμό , κουλτούρα, παιδεία, αυτή η νεύρωση έχει μια απλή δομή. Η δομή είναι η ακόλουθη:. Σού δίνει συμβολικές ιδέες, ώστε η πραγματικότητα σιγά-σιγά θολώνει, γίνεται αμυδρή... Εσύ δεν βλέπεις το αληθινό και αρχίζεις να προσκολλάσαι στο ψεύτικο.
Για παράδειγμα, η κοινωνία σού λέει να είσαι φιλόδοξος, σε βοηθάει να γίνεις φιλόδοξος. Φιλοδοξία σημαίνει να ζεις ελπίζοντας, να ζεις στο αύριο. Φιλοδοξία σημαίνει ότι το σήμερα πρέπει να θυσιαστεί, για χάρη τού αύριο.Αλλά το σήμερα είναι όλο κι όλο ό, τι υπάρχει. Το τώρα είναι ο μόνος χρόνος που υπάρχει, που δεν θα υπάρξει ξανά ποτέ. Αν θες να ζήσεις, ή θα ζήσεις τώρα ή δεν θα ζήσεις ποτέ.Η κοινωνία μάς κάνει φιλόδοξους. Από την παιδική ηλικία ακόμη, όταν πηγαίνουμε σχολείο και η φιλοδοξία τοποθετείται μέσα μας, δηλητηριαζόμαστε:
Πλούτισε, γίνε ισχυρός, γίνε κάποιος....
Κανένας δεν σου λέει ότι ήδη έχεις την ικανότητα να είσαι ευτυχισμένος.Ο καθένας λέει πως μπορείς να αποκτήσεις την ικανότητα να είσαι ευτυχισμένος μόνον αν ικανοποιήσεις συγκεκριμένους στόχους:.
Να έχεις αρκετά χρήματα, ένα μεγάλο σπίτι, ένα μεγάλο αυτοκίνητο, τούτο και εκείνο Τότε ΜΟΝΟ μπορείς να ΕΙΣΑΙ ευτυχισμένος.Η Ευτυχία δεν έχει τιποτα να κάνει αυτά με τα πράγματα. Η ευτυχία δεν είναι ένα επίτευγμα. Είναι η φύση σου. Τα ζώα είναι ευτυχισμένα χωρίς καθόλου λεφτά. Δεν είναι Ροκφέλλερ.Μόνον ο άνθρωπος δεν είναι ευτυχισμένος, επειδή ζει με τη φιλοδοξία κι όχι με την πραγματικότητα. Η φιλοδοξία είναι ένα τρικ. Είναι ένα τρικ για να αποπροσανατολιστεί ο νούς μας. Η συμβολική ζωή έχει αντικαταστήσει την πραγματική ζωή.Παρατήρησέ το στη ζωή.Η μητέρα δεν μπορεί να αγαπήσει το παιδί τόσο, όσο το παιδί θέλει να το αγαπήσει η μητέρα του, επειδή η μητέρα είναι κολλημένη στο μυαλό της. Η ζωή της δεν υπήρξε ζωή ολοκλήρωσης. Η ερωτική της ζωή υπήρξε καταστροφή. Δεν κατάφερε να ανθίσει. Έχει ζήσει με τη φιλοδοξία. Έχει προσπαθήσει να ελέγξει το σύζυγό της, να τον κάνει κτήμα της. Υπήρξε ζηλιάρα. Δεν ήταν γυναίκα με αγάπη, έτσι πώς μπορεί ξαφνικά να φέρεται με αγάπη στο παιδί?
Η έκσταση, ας θυμόμαστε, δεν είναι από το κεφάλι. Η έκσταση είναι από την καρδιά. Η έκσταση δεν είναι από τη σκέψη. Είναι από το συναίσθημα. Κι όλοι εμείς έχουμε στερηθεί συναισθηματικά. Είμαστε αποκομμένοι από τα συναισθήματα μας. Δεν ξέρουμε τί είναι συναίσθημα. Ακόμη κι αν πούμε -αισθάνομαι- απλώς νομίζουμε πως αισθανόμαστε.....
Όταν λεμε, «αισθάνομαι ευτυχισμένος,» ας παρατήρησουμε, και θα βρούμε ότι νομίζουμε πως αισθανόμαστε ευτυχισμένοι.
Ακόμη και το συναίσθημα πρέπει να περάσει μέσα από τη διαδικασία της σκέψης......
Η έκσταση όμως είναι από την καρδιά.......
Στις σκέψεις μου αυτές βρήκα βοήθεια από τις θεωρίες του
ΟSHO